'Οχι!!!Δεν φεύγω για διακοπές,φέτος διακοπές γιόκ.Εδώ θα είμαι,στο πόστο μου.Εσείς απ'όσο βλέπω την κάνετε σιγά σιγά.Σας εύχομαι να περάσετε καλά όπου κι αν βρεθείτε.
Κι αν φεύγετε για διακοπούλες η σημερινή ανάρτηση ίσως σας φανεί χρήσιμη!

Σπάνια φοράω καπέλο κι αυτό όταν είμαι παραλία.Μου αρέσει να βλέπω γυναίκες με καπέλα,το θεωρώ πολύ όμορφο-και χρήσιμο-αξεσουάρ!Δεν το τολμώ όμως εύκολα....εκτός κι αν είναι άκρως απαραίτητο όπως αυτές τις μέρες καλή ώρα.Ακόμα και πέντε λεπτά να περπατήσεις με αυτή την ζέστη χωρίς καπέλο κι έπαθες ηλίαση.

Στην χώρα μας το καπέλο είναι απαραίτητο,αναρωτιέμαι όμως γιατί οι Ελληνίδες δεν το πολυφοράμε....

Ποτέ μου δεν είχα σκεφτεί να ράψω μόνη μου καπέλο,το θεωρούσα δύσκολο.Αλλά όταν έχασα το μικρό μου καπελάκι που φοράω μέσα στην πόλη,αποφάσισα να το τολμήσω.Δεν μπορούσανα βγω στους δρόμους του κέντρου με την καπελαδούρα που φοράω στην παραλία....

Έτσι λοιπόν βγήκα στην γύρα για πατρόν για ένα "bucket hat".Δεν ξέρω πώς λέγεται στα ελληνικά αυτός ο τύπος καπέλου...."καπέλο κουβάς"?????

Και εύρηκα!Το Reversible Bucket Hat της Betz White.

Το αγόρασα από το etsy.com σε μορφή pdf.





Αγοράζεις το πατρόν και το κατεβάζεις αμέσως,δεν χρειάζεται να περιμένεις δευτερόλεπτο.Τυπώνεις και ράβεις.Το πατρόν συνοδεύεται από οδηγίες με σκετσάκια.Θα προτιμούσα φωτογραφίες με την διαδικασία βήμα-βήμα.Εξάλλου τα 10,00€ δεν είναι και λίγα...Τέλος πάντων.Ευτυχώς είναι πανεύκολο στην κατασκευή του αλλά όχι για πολύ πολύ αρχάριους όπως γράφει στο πατρόν.







Το πατρόν είναι σε διάφορα νούμερα,έτσι μπορεις να φτιάξεις καπελάκια και για πιτσιρίκια αλλά και για μεγάλους!Εγώ έφτιαξα το Large και μου ταίριαξε απόλυτα!
Τώρα έχω παραγγελία από την εξάχρονη ανηψούδα μου!

Μου αρέσει επίσης γιατί το πατρόν απαιτεί μικρά κομμάτια υφάσματος οπότε φτιάχνεις καπέλο από ρετάλια στην ουσία!Το φτιάχνεις διαφορετικό το μέσα από το έξω και το φοράς και από τις δύο πλευρές!Τέλειο;Δύο καπέλα σε ένα.


Τα κομμάτια του πατρόν εφαρμόζουν τέλεια μεταξύ τους,έχει γίνει πολύ καλή δουλειά από την δημιουργό!
Στο επόμενο καπέλο που θα φτιάξω θα βάλω καρίνα λεπτή βαμβακερή και στα δύο καπέλα(εσωτερική όψη και εξωτερική όψη) για να κρατάει καλύτερα το σχήμα του.Το πατρόν συνιστά να βάλουμε μόνο στο εσωτερικό.





Αν λοιπόν ψάχνετε ένα τρόπο να ξεφορτωθείτε μικρά κομμάτια υφάσματος και ψάχνετε και για καπέλο για σας ή τα πιτσιρικάκια σας,σαν το συνιστώ ανεπιφύλακτα!


Φιλιά!!!
Καλή συνέχεια σε ό,τι κι αν κάνετε.

Αχ!Τι ευπρόσδεκτη δροσιά είναι αυτή σήμερα!

Βάλσαμο!!!!

Με το που βγήκα το πρωί έξω με το κορίτσι μου αισθάνθηκα τόσο υπέροχα όταν ένιωσα αυτή την αναπάντεχη πρωινή ψυχρούλα να χαϊδεύει το δέρμα μου....Η συννεφιά αυτόματα με έκανε να είμαι χαρούμενη,χωρίς ιδιαίτερο λόγο...

Ζω μάλλον σε λάθος χώρα....

Το καλοκαίρι στην Αθήνα,κακά τα ψέματα,είναι μαρτύριο....ναι,ναι θα γκρινιάζω συνέχεια!!!!!!Άστε με και μένα να γκρινιάξω σε κάποιον,να ξεθυμάνω!

Αλλά το καλοκαίρι έχει και κάποια θετικά όπου κι αν σε βρίσκει η ζωή να ξεκαλοκαιριάζεις...Ποια είναι αυτα;Τα φαγητά βέβαια!Ποια άλλη εποχή η ντομάτα είναι τόσο αληθινή και νόστιμη;;;Ποια άλλη εποχή θα φας γερμάδες τόσο ζουμερούς που να τρέχουν τόσα ζουμιά από το στόμα σου που να πρέπει μετά να σφουγγαρίσεις;Μην πιάσω τα συκοκαρπουζοκερασοσταφυλοροδακινοβερίκοκα!!!!

Ναι,το καλοκαίρι αξίζει κυρίως για τα φρούτα και τα λαχανικά του!

Ευλογημένη Ελληνική γη!

Ξέφυγα....Τι έλεγα;Για τις ντομάτες δεν σας έλεγα;Λατρεύω τις ντομάτες!Όλη την καλοκαιρινή σεζόν καταναλώνουμε απίστευτες ποσότητες ντομάτας!Τις τρώμε σαλάτα αλλά και μαγειρεμένες σε πολλές συνταγές.Δεν υπάρχει περίπτωση να φτιάξω φαγητό που να θέλει σάλτσα ντομάτας και να βάλω κονσέρβα.Το θεωρώ αμαρτία θανάσιμη....!

Η αγαπημένη καλοκαιρινή μακαρονάδα είναι αυτή με κόκκινη σάλτσα φτιαγμένη με μπόλικες ώριμες ντομάτες,πράσινη πιπεριά,κρεμμύδι,σκόρδο(αρκετό),δυόσμο,πολύ καλό παρθένο ελαιόλαδο και ελιές!Μια φορά την εβδομάδα θα την φάμε σίγουρα την μακαρονάδα αυτή.Και την επόμενη,που θα έχει περισσέψει σάλτσα θα την βάλουμε στην αγαπημένη μου ελληνική πίτσα!

Για ευκολία συνήθως χρησιμοποιώ έτοιμη ζήμη για πίτσα αλλά όταν υπάρχει χρόνος θα φτιάξω και μόνη μου ζύμη με μαγιά.Και οι δύο εκδοχές μου αρέσουν το ίδιο!Απλά η χειροποίητη είναι πολύ οικονομικότερη!
Πάντα βάζω αντικολλητικό χαρτί στο ταψί για να μην κολλήσει αλλά και για να μην πλένω:)

Βάζω  σαλτσούλα(όχι πάρα πολύ και μπουκώσουμε) και από πάνω γραβιέρα και φέτα και κεφαλοτύρι(προσοχή να μην είναι αλμυρά)!

Δεν σας λέω τίποτα,ε.....ναι βεβαίως δεν είναι για ημέρες δίαιτας...
Πολύ καλή είναι και η μοτσαρέλα,γιαμ!!!Δεν μου αρέσει καθόλου το γκούντα ή το ένταμ.
Από πάνω δεν βάζω τίποτα άλλο αφού η σάλτσα τα έχει όλα μέσα.

15' στο φούρνο(αέρας στους 170°C)και είναι έτοιμη!



Κι όσο είναι καυτή πάρτε τον κόφτη και σερβιριστείτε....όσο είναι καυτή,να τρέχουν τα τυριά καθώς κόβουμε....την κάνουμε που την κάνουμε την αμαρτία,να την κάνουμε σωστά!

Καλή σας όρεξη!!!

...ναι,ναι στο keywomansews είστε....δεν μπήκατε κατά λάθος αλλού.

Εσείς ποιο καλοκαιρινό φρούτο ή λαχανικό λατρεύετε;

Χαίρετε!

Τι μου κάνετε;Εγώ δεν είμαι στα καλύτερά μου....το καλοκαίρι δεν είναι η εποχή μου,το έχω ξαναπεί.Λέτε να ισχύει αυτό που λένε για την εποχή που γεννιόμαστε  και πως αισθανόμαστε καλύτερα εκείνη την συγκεκριμένη εποχή;;;Γεννήθηκα καταχείμωνο...οπότε μάλλον ισχύει.Υπομονή λοιπόν...καλοκαίρι είναι,θα περάσει!

Ο μόνος τρόπος για να περάσει ευχάριστα ο χρόνος είναι το ράψιμο.Δυστυχώς όμως το ράψιμο πάει πλάι πλάι με το σίδερο και το σίδερο με αυτή την ζέστη είναι μαρτύριο της κολάσεως....αλλά τι να κάνουμε;
Να αφήσουμε ασιδέρωτες τις ραφές;;;;Απαπαπαπα....ντροπή!

Tο σημερινό θέμα είναι το ράψιμο με πατρόν που κατεβάζουμε από το ίντερνετ.



Το συγκεκριμένο πατρόν είναι το Νο 1887 της SIMPLICITY.

 

Τι χρειάζεται η σύγχρονη μοντέρνα ραπτική;

1.Υπολογιστή και σύνδεση με το internet για να κατεβάσεις το πατρόν από το sewingpatterns.com(κόστος περίπου 4 $)

2.Εκτυπωτή και χαρτί για να τυπώσεις το πατρόν.

3.Ψαλίδι και σελοτέιπ(πολύ σελοτέιπ) για να το "συναρμολογήσεις".
4.Ραπτομηχανή και λοιπά αξεσουάρ αν και υπάρχουν άνθρωποι που ράβουν και στο χέρι.

Από'κει και πέρα τα πράγματα είναι εύκολα...ή περίπου εύκολα....

Το κάθε πατρόν αποτελείται από πολλές σελίδες Α4(40 περίπου)  οπότε αυτό που θα προκύψει θα είναι μεγαλούτσικο,θα χρειαστεί να το απλώσετε στο δάπεδο για να το συναρμολογήσετε.Εδώ είναι και το μεγάλο μου πρόβλημα καθώς βλέπετε και στις παρακάτω φωτογραφίες....Η βοηθός Μάγια πρέπει να κάτσει επάνω για να το "τσεκάρει".Γενικά έχω θέμα με ό,τι στρώνω στο δάπεδο,ύφασμα ή πατρόν,πάει και ξαπλώνει αμέσως επάνω και δεν την σηκώνεις ούτε με γερανό.....τραβάει χειρόφρενο,ρίχνει άγκυρα...τι τραβάω η μοδίστρα;;;;

 Το παραπάνω βλέμμα είναι απάντηση στις στριγγλιές μου!!!!"Μα γιατί με μαλώνεις,τι έκανα;"

Το επόμενο βήμα είναι να αποτυπώσουμε πάνω σε ριζόχαρτο ή λεπτή μη αυτοκόλλητη βλιζελίνη τα κομμάτια του πατρόν που θα χρειαστούμε στο νούμερό μας.Το πατρόν που τυπώσαμε είναι εξάλλου σε 5-6 νούμερα συνήθως.




Το πατρόν επίσης συνοδεύεται από οδηγίες για το ράψιμο  του παντελονιού.Αν θέλουμε τις τυπώνουμε και αυτές αλλά είναι καλύτερο να τις ακολουθούμε από την οθόνη του υπολογιστή όπου μπορούμε να τις μεγεθύνουμε όσο θέλουμε και επίσης έτσι κάνουμε και οικονομία στο μελάνι και στο χαρτί!Οι οδηγίες είναι εξαιρετικά λεπτομερείς και καλό είναι να τις διαβάσουμε καλά καλά πριν αρχίσουμε καν την διαδικασία της εκτύπωσης του πατρόν ή ακόμα και πριν την αγορά του υφάσματος.Επίσης μας λέει πώς να επιλέξουμε το μέγεθός μας αν και αυτό είναι κάτι ρευστό...Για παράδειγμα εγώ με τις μετρήσεις μου έπρεπε να ράψω το Νο 16!!!!Έραψα το 12 και πάλι μεγάλο μου είναι!Τέλος πάντων,γι'αυτό σου λέει να κάνεις ένα παντελόνι πρώτα από ύφασμα της φτήνιας για δοκιμή και μετά ράβεις το κανονικό....


Αφού έχουμε κόψει όλα τα κομμάτια του πατρόν που θα χρειαστούμε,είναι η ώρα να τα καρφιτσώσουμε πάνω στο ύφασμα για να το κόψουμε.Οι οδηγίες ραφής μάς λένε ακόμα και πώς να τοποθετήσουμε τα κομμάτια του πατρόν πάνω στο ύφασμα(ανάλογα με το πλάτος του)ώστε να χρησιμοποιήσουμε όσο το δυνατόν λιγότερο.Μην παραλείψετε τις πληροφορίες αυτές,είναι εξαιρετικά χρήσιμες!!!





Κόβουμε πάντα με το πατρόν στα δεξιά από το ψαλίδι μας αν είμαστε δεξιόχειρες.Σε αυτό το στάδιο είναι απίστευτα χρήσιμο ένα μεγάλο τραπέζι εργασίας.Εγώ κάνω τα πάντα στο μικρό τραπέζι της κουζίνας μου οπότε καταλαβαίνετε πόσο δύσκολο είναι....Αχ!Το όνειρο μου είναι ένα μεγάλο δωμάτιο ραπτικής....με ένα μεγάλο τραπέζι και πολλές ντουλάπες!!!!Μάλλον δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ...



Σιγά-σιγά και προσεκτικά.



Δεν ξεχνούμε να μεταφέρουμε όλα τα "σημάδια" από το πατρόν στο ύφασμα,απαραίτητα για το ράψιμο του παντελονιού!




Οι πιέτες του συγκεκριμένου πατρόν μεταφέρθηκαν με  το ειδικό χαρτί  και την ροδέλα σημαδέματος.Για τα εργαλεία και μέσα σημαδέματος υφασμάτων σας τα έχω πει και εδώ


Αφού τελειώσουμε με το κόψιμο των κομματιών του υφάσματος,σιδερώσουμε και την βλιζελίνη σε όποια κομμάτια αναγράφεται,είμαστε έτοιμοι για να ράψουμε.Από την μικρή μου ραπτική πείρα έχω καταλάβει πόσο σημαντικό είναι να δώσουμε αρκετό χρόνο και προσοχή στην διαδικασία της κοπής του υφάσματος.Είναι βασικό προαπαιτούμενο για ένα πετυχημένο ρούχο!Είναι εξίσου σημαντικό με το επόμενο στάδιο που είναι το στάδιο της ραπτομηχανής.

Εξάλλου είναι γνωστό πως αν κάνεις λάθος ραφή την ξηλώνεις,αν κόψεις λάθος το ύφασμα δεν ξανακολλάει!!!!.....



Και αφού κάνουμε όλα τα παραπάνω και τελειώσουμε και το ράψιμο θα προκύψει το παρακάτω παντελόνι. 

(Εννοείται πως όλα τα παραπάνω δεν τα κάνουμε σε μία μέρα εκτός κι αν έχετε πιει redbull...Θέλει ρέγουλα το πράγμα,να το απολαμβάνουμε!)




Εάν δεν προκύψει κάναμε κάτι λάθος....ουπς!!!






Κόστος παντελονιού :15,00€ και περίσσεψε και για φουλάρι...
Ύφασμα που χρησιμοποιήθηκε:βισκόζη,σταθερή.

Καλοφόρετο!!!

Σε επόμενη ανάρτηση θα σας πω και την γνώμη μου για το πατρόν,μην μου πάθετε υπερκόπωση...!:)

Φιλιά!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!

Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους!

Προσπαθώ να είμαι σχετικά συνεπής ως προς την θεματολογία αυτού του blog,χωρίς αυτό να σημαίνει -όπως έχω αναφέρει και στο παρελθόν-πως η ζωή μου είναι μόνο υφάσματα,πατρόν και βελόνες....

Δεν μπορώ όμως να μην γράψω για την Αλέξα!Θα το έχω βάρος στην συνείδησή μου....

Οπότε σας προειδοποιώ η παρούσα ανάρτηση αφορά μια γλυκύτατη σκυλίτσα και όχι ακόμα μία ραπτική μου περιπέτεια...Όσοι το επιθυμούν να την γνωρίσουν συνεχίζουν την ανάγνωση.Οι υπόλοιποι απλά ας με συγχωρήσουν....χαχα!!!

Η Αλέξα(αν και το όνομα δεν έχει σημασία μιας και δεν γνωρίζουμε το πραγματικό της)βρέθηκε χτυπημένη από αυτοκίνητο(ευτυχώς όχι σοβαρα)έξω σχεδόν από το σπίτι της φίλης μου της Άννας,στο Πολύγωνο,Δήμος Αθηναίων.Η οποία Άννα(της οποίας φωτογραφία θα βρείτε και στα λεξικά δίπλα στο λήμμα "φιλόζωος")δεν μπορούσε παρά να την μαζέψει και να την περιθάλψει,καλύπτοντας όλα τα ιατρικά έξοδα + την στείρωσή της.

η Αλέξα είναι μια σκυλίτσα που είχε τσιπ αλλά μη καταχωρημένο οπότε δεν γίνεται να εντοπιστεί ο ιδιοκτήτης της.Είμαστε σίγουροι πως είναι από σπίτι μιας και δεν λερώνει μέσα,κάθεται να της βάλεις λουρί,έρχεται όταν την φωνάζεις και γενικά συμπεριφέρεται σαν ένα ζώο από σπίτι.

Η  ηλικία της προσδιορίζεται γύρω στο ένα έτος.Όταν βρέθηκε μάλιστα είχε και περίοδο,γι'αυτό ίσως και να χάθηκε.

Έγιναν όλα όσα ήταν δυνατόν να γίνουν προκειμένου να βρεθεί ο ιδιοκτήτης της....αλλά εφόσον δεν βλέπουμε φως πρέπει να βρεθεί μια καλή οικογένεια να την αγαπήσει και να την αγκαλιάσει όπως της αξίζει.

Είναι μόλις 12 κιλά και δεν πρόκειται να γίνει παραπάνω από 15 κιλά.Και πολλά λέω.Είναι υπάκουη,ήσυχη μέσα στο σπίτι και στην βόλτα.Και πώς κοιτάει τους ανθρώπους μέσα στα μάτια!!!Με τι ευγνωμοσύνη!!!Τρελαίνεται για χάδια!Δεν μοιάζει κακοποιημένη και τα πάει καλά με άλλα σκυλιά αλλά και τις γάτες!Αν σκεφθεί κανείς πόσα πέρασε τις τελευταίες εβδομάδες,συν ότι βρισκόταν σε οίστρο,θα πρέπει να παραδεχθώ πως είναι το τέλειο σκυλί.Ακόμα και στην φωτογράφιση ήταν τόσο υπάκουη που με άφησε άφωνη!!!

Δυστυχώς δεν μπορούμε να την υιοθετήσουμε εμείς λόγω της πριγκίπισσας Μάγιας που δεν δέχεται άλλο σκύλο στο "παλάτι" της...αλλά θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να βοηθήσω την Φίλη μου την Άννα(η οποία έχει 4 σκυλιά και περίπου 20 γάτες που φροντίζει) να της βρει ένα καλό σπίτι.

Αν κάποιος ενδιαφέρεται σοβαρά για το γλυκό αυτό μουτράκι μπορεί να μου στείλει mail.

Και επειδή καμία ανάρτηση δεν πρέπει να μην έχει κάτι από ράψιμο,θα σας κοτσάρω και δυο φωτό(όχι που θα γλιτώνατε...) από το λουράκι που της έφτιαξα με ασορτί τσαντάκι για τα σακουλάκια για τα κακά της.

Φιλιά και σας ευχαριστώ για την ανάγνωση!

Γεια σας και χαρά σας!

Νομίζω πως είμαι επίσημα πια εθισμένη στα υφάσματα....δυστυχώς...για το πορτοφόλι μου.....Και δεν ξέρω τι να κάνω για να απεξαρτηθώ.Τα λιγοστά μου χρήματα τα διαθέτω μόνο για υφάσματα,τίποτα άλλο δεν με ενθουσιάζει τόσο πολύ όσο τα χρώματα και τα σχέδια ενός καινούριου υφάσματος,το πώς ικανοποιεί τόσο ευχάριστα την αίσθηση της αφής μου...

Τα τελευταία χρόνια ζω με την ελπίδα πως θα μου περάσει....πότε όμως;;;

Λατρεύω τα υφάσματα!ΝΑΙ!!!Θέλω να τα βλέπω κρεμασμένα ΚΑΙ στους τοίχους!Η ιδέα με τα τελάρα κεντήματος είναι πολυφορεμένη και παλιά αλλά δεν είχα βρει την ευκαιρία να την υλοποιήσω.Βρισκόταν πολλούς μήνες τώρα γραμμένη στο μικρό μου σημειωματάριο μαζί με άλλες που περιμένουν να πάρουν σάρκα και οστά....

Πανεύκολο και φθηνό-τα τελάρα κοστίζουν 2,00-3,50€ -και δεν χρειάζονται μεγάλα κομμάτια υφάσματος,άρα χρησιμοποιούμε αυτά που περισσεύουν κατά καιρούς.Χρειάζονται όμως ενίσχυση με αυτοκόλλητη καρίνα για να σκηρύνουν και να φαίνονται άψογα χωρίς ζάρες!

Και αν τα βαρεθούμε βγάζουμε το ύφασμα,βάζουμε άλλο και ανανεώνουμε ξανά τον χώρο μας!

Μια άλλη ιδέα που μου είχε καρφωθεί καιρό είναι ύφασμα σε τελάρα ζωγραφικής.

Αρχικά αφαίρεσα με ένα κατσαβίδι και ένα μυτοτσίμπιδο τα συρραπτικά γιατί ήθελα να βγάλω τελείως τον καμβά για να κάθεται ωραία το ύφασμα.

Χρησιμοποιώντας τον καμβά ως πατρόν έκοψα ύφασμα και φορτέτσα.

Σιδέρωσα την φορτέτσα.

Έκοψα τις τελικές διαστάσεις με τον χάρακα και το κοπίδι.

Οι γωνίες είναι λίγο μπελαλίδικες και θέλουν τον χρόνο τους.

Και το στερέωσα με πινέζες στο πίσω μέρος διότι δεν έχω το ειδικό συρραπτικό πιστόλι.Και οι πινέζες όμως μια χαρά δουλειά κάνουν!

Τώρα διακοσμεί ένα ράφι μου.Δεν χρειάζεται να κρεμαστεί απαραίτητα σε τοίχο...

Καλό μήνα σας είπα;Όχι δεν σας είπα.

Καλό μήνα λοιπόν αν και καθυστερημένα....!!!!

Φιλιά!