Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 2017

Needle turn applique σακίδιο.



Κάθε φορά που τελειώνω μια τέτοια τσάντα(καλά,όχι πως έχω ράψει και πολλές,η μόλις δεύτερη είναι) νιώθω μια απέραντη ανακούφιση και χαρά!Απέραντη όμως!!!!!!!!!
Ομολογώ πως είναι μια τσάντα σε όλα της δύσκολη!
Το απλικέ δύσκολο,το καπιτονάρισμα που έγινε στο χέρι(στο μεγαλύτερο μέρος)δύσκολο, τα πολλά στρώματα βάτας και βλιζελίνης έφτασαν την ραπτομηχανή μου στα όρια της,το εσωτερικό ρέλι που ράφτηκε στο χέρι μού φάνηκε και αυτό δύσκολο! Όλα μα όλα ήταν δύσκολα και εξαιρετικά χρονοβόρα.
Όταν έβαλα την τελευταία βελονιά είπα πως δεν ξαναράβω άλλη.Δεν υπάρχει περίπτωση.Το ίδιο είπα όμως και την πρώτη φορά και δεν ξέρω πώς και γιατί αποφάσισα να την ξαναφτιάξω...
Τώρα που την τέλειωσα όμως και κάθομαι και την χαζεύω ξέρω γιατί.Γιατί είναι μια τσάντα...έρωτας.Δεν ξέρω αν θα ξαναφτιάξω ποτέ άλλη οπότε την έβγαλα πολλές φωτογραφίες για να μην την ξεχάσω ποτέ!














 Και μία από το εσωτερικό.



Πολλά φιλιά στην ραπτοπαρέα!




Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Διαβάστε επίσης...

Από το Blogger.

my Friends