Υπάρχουν τσάντες που ξέρεις εξαρχής πως θα είναι παλούκια και είσαι προετοιμασμένη.Υπάρχουν τσάντες που λες θα τις ξεπετάξεις σε δυο μέρες και όλα σου πάνε στραβά και κάνεις ένα μήνα να τις τελειώσεις.Μια από αυτές είναι και τούτη εδώ!




Ένα παλιό τζιν που ήταν για πέταμα ήταν η έμπνευση.Ωραία μέχρι εδώ.Τα εξάγωνα κοπέλα μου τι τα ήθελες;;;;;Denim χοντρό και εξάγωνα(αυτά με τα χαρτάκια ε;) δεν πάνε μαζί!!!Τώρα το ξέρω.Τα δαχτυλάκια μου πονάνε ακόμα.....






Και αφού έγινε η συναρμολόγηση στο χέρι με την γνωστή βασανιστική μέθοδο που σας έχω δείξει εδώ ήθελα τρομάρα μου και quilting στο χέρι με κοτόν περλέ....!!!!Χοντρό denim,βάτα και ύφασμα έπρεπε να καπιτοναριστούν με χοντρή κλωστή....ΔΕΝ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΩ ΠΟΤΕ!!!!

Δυσκολεύτηκα τόσο πολύ που η άλλη πλευρά της τσάντας έγινε με τελείως διαφορετική τεχνική,πιο εύκολη και πιο γρήγορη.





Το αποτέλεσμα μού αρέσει πολύ(πολύ-πολύ) για να είμαι ειλικρινής αλλά θα το ξαναέκανα;;;ΟΧΙ!Είναι από αυτά τα πράγματα που κάνεις μια φορά...πιο πολύ κατά λάθος.....






Χρησιμοποίησα τα αγαπημένα μου γιαπωνέζικα υφάσματα εκτός από το ανακυκλωμένο τζιν παντελόνι.





Εσωτερικά η φόδρα έγινε από κοτλέ σε βαθύ μπλε χρώμα.Η εσωτερική τσεπούλα τονίστηκε με φερμουάρ σε έντονο κίτρινο χρώμα.



Πώς σας φαίνεται;;;;