Εμείς από τότε που υιοθετήσαμε την γάτα μας μονο θετικά εισπράττουμε. Από το να ήταν ένα αδέσποτο, προβληματικό ή άρρωστο γατάκι σκεφτήκαμε να τ περιθάλψουμε καιτην Παρασκευή τη στειρώσαμε κιόλας.

Αυτήν τη σοφή φράση τη χρησιμοποιώ και εγώ όταν κάποιοι μου λένε ότι ξοδεύω χρήματα
για το χόμπυ μου.
Ο άνθρωπος ψάχνει τρόπους να ξεφύγει από την πίεση της καθημερινότητας και για μένα
η χειροτεχνία έχει ιδιότητες χαλαρωτικές.
Με κάνει να αφήνω έστω και για λίγο στην άκρη κάθε σκέψη.
Για τα ζώα τώρα. ΄Εχω στον κήπο μια γάτα κάτασπρη,με ένα μπλε μάτι και ένα πράσινο
Γέννησε πέντε κατάλευκα γατάκια. Είναι όλα εδώ.Και η μάνα. Τα ταΐζουμε,τους έχουμε σπιτάκι, τα αγαπάμε, είναι απίστευτη συντροφιά, δεν ξέρω όμως αν μπορώ να τα στειρώσω.
Αυτά. Πολλά φιλάκια !

Κάπως έτσι αισθανόμαστε όλοι. Δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος άνθρωπος της αστικής και μικροαστικής τάξης που να μην βιώνει την τραγική κατάσταση στην χώρα μας, που να μην υποφέρει αυτή τη στιγμή. Όμως για τους περισσότερους από εμάς το blog είναι μία διέξοδος και με τις κατασκευές μας χαρίζουμε χαρά όπου τις προσφέρουμε.
Καλές γιορτές!

ποσο δικιο εχεις!!!! το οτι υπαρχουν ολα αυτα τ ασχημα διπλα μας δεν σημαινει οτι πρεπει ν παραιτηθουμε κ εμεις απο τ ζωη

μα δεν νομιζω οτι πρεπει να απολογεισαι(ισως περισσοτερο στον εαυτο σου) για το γεγονος οτι στην μιζερη ζωη που ζουμε υπαρχουν και πραγματα που κανεις και σε γεμιζουν!εγω επειδη εχω χασει τον υπνο μου με αυτα που γινονται,ξυπνω πολυ νωρις το πρωι-καποιες φορες ακομα και 4.30 τα ξημερωματα- και αυτο που μου αδειαζει το κεφαλι και με χαλαρωνει ειναι ....το πλεξιμο.Να το κοψω για να μην θεωρησει καποιος οτι χαλω χρηματα σε νηματα;πως θα κανουμε τους ανθρωπους γυρω μας ευτυχεστερους αν δεν ειματε πρωτα εμεις γεματοι;...

Πολλές φορές αναρωτιέμαι...ποιός ο λόγος ύπαρξης του blog μου, τη στιγμή που υπάρχουν άστεγοι, άποροι, πεινασμένοι...δεν είναι άδικο, εγώ να ράβω και να πλέκω τη στιγμή που κάποιοι συνάνθρωποι μου πεινούν;... Αν όμως πάλι πάψω να δημιουργώ, αυτό σίγουρα θα είναι εις βάρος μου...

Κάθε τι που μας αρέσει και βοηθάει την ψυχή μας οφείλουμε να το κάνουμε...κι εμείς μπορεί να είμαστε άνεργοι, απλήρωτοι και να ζούμε δύσκολα...αλλά αν σταματήσουμε να ζούμε, θα έχουμε πεθάνει..ή θα αυτοκτονήσουμε όλοι...
Θα συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που μας κάνει να ξεφεύγουμε...αυτό που σώζει τις ψυχές μας..ό, τι κι αν είναι αυτό, γιατί αλλιώς καήκαμε...

Εγώ πιστεύω σε ένα καλύτερο μέλλον!Πάντα πίστευα!Αν ο ανθρωπος δεν δημιουργει,και δεν προσπαθει να κάνει τον κόσμο καλύτερο είναι καταδικασμένος να ζει στη μιζέρια για παντα!Δεν πρέπη να έχουμε τύψεις.Βγάζουμε το καλύτερο τον εαυτό μας προσφέροντας χαρά στους άλλους.Πρέπη νά είμαστε περήφανοι!Ta xειροποίητα πράγματα δείχνουν ανθρωπιά.Μην απελπίζεστε ,δημιουργήστε και ο κόσμος θα γινει καλύτερος.Εσείς συμμετέχετε δυνατα σε ότι κάνετε!Αγκαλιες!

Καλημέρα! Το βιώνω και εγώ αυτό που λες! Τύψεις... φύση θέση ενοχική κάθε φορά που κάνω κάτι καινούργιο και χαίρομαι για τη δημιουργία μου θέλω να σας τη δείξω μα ντρέπομαι σε κάθε ανάρτηση ειδικά αν προκύπτει μετά από ένα δελτίο ειδήσεων. Υποστηρίζω βέβαια το ρητό και θα το κλέψω για το blog καθώς είναι κάτι που λέω κι εγώ συχνά.
Τα ζώα δυστυχώς βιώνουν την ανέχεια μαζί με τους ανθρώπους μα δε θέλουν κι αυτά τίποτα παραπάνω από αγάπη. Όπως και τα παιδιά μας που νιώθουν κάθε μας δυσκολία με το δικό τους τρόπο και δε ζητούν τίποτα παραπάνω από αγάπη και αφοσίωση. Σε φιλώ!

Έτσι ακριβώς είναι, επειδή κάποιος βάζει στο blog του τις ομορφότερες στιγμές της ζωής του δεν σημαίνει οτι υπάρχουν μόνο αυτές. Πολλοί άνθρωποι κρίνουν μόνο απ'αυτο το "εξώφυλλο". Δεν μπορούμε να λέμε τίποτα γιατι κι ο άλλος δεν ξέρουμε απο που έκοψε για ν'αγοράσει μισό μέτρο ύφασμα ή οτιδήποτε άλλο. Οι δημιουργίες πάντα θα είναι θεραπευτικές και τις χρειαζόμαστε αυτόν τον καιρό. Συνέχισε να φτιάχνεις, μας φτιάχνεις και τη μέρα!

Όταν κάποιος δημιουργήσει ένα blog αυτόματα επιλέγει και το περιεχόμενό του. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να αναφέρεται σε ο,τι άλλο θέλει κατα διαστήματα. Το θέμα είναι ότι όλοι αποκτήσαμε ένα βήμα, έστω ηλεκτρονικό και ανταλλάσουμε καθημερινά ιδέες, απόψεις, προβληματισμούς κ.α! Όλοι μας, λοιπόν, με μερικές εξαιρέσεις έχουμε ένα "αγκάθι" στη καρδιά και ότι δεν το αναφέρουμε δεν σημαίνει πως δεν αισθανόμαστε ή ότι εθελοτυφλούμε. Έχω ξυπνήσει άπειρα πρωϊνά με απόγνωση και διαβάζοντας μερικές αναρτήσεις από τους μπλογκο-φίλους, αυτόματα γέμισα αισιοδοξία! Γιατί,λοιπόν, να απολογούμαστε για την "ευχάριστη" ατμόσφαιρα που δημιουργούμε?Τα προβλήματα δεν σταματούν ποτέ, έαν όμως σκεφτόμαστε μόνο αυτά στο τέλος θα αδυνατούμε να προσφέρουμε λύσεις, διότι θα έχουμε καταστρέψει όλους τους νευροδιαβιβαστές μας. Μου αρέσει η δημιουργικότητά σου και γι' αυτό σε διαβάζω, αυτό δε σημαίνει ότι αν σταματήσεις να είσαι δημιουργική θα σταματήσουν τα προβλήματα στον κόσμο. Αν συνεχίσεις όμως μπορεί να κάνεις και άλλους ανθρώπους δημιουργικούς και να ακολουθήσουν το παραδειγμά σου και αυτό για μένα σημαίνει κάτι...Κάτι καλό!!!!!!

Αχ Γεωργία, τι καλά που τα λες... Εγώ περισυ εφυγα από την Αθήνα που ήμουν ένα χρονο μόνο, επειδή μαυριζε η καθημερινότητά μου βλέποντας τις εικονες που περιγράφεις. Όχι ότι εδω που είμαι ειναι καλύτερα, αλλά για άλλους λόγους βεβαια...Και επειδή λεφτα για ψυχολόγο δεν υπάρχουν, προσπαθώ να μη σκέφτομαι, μέσω "δημιουργικών δραστηριοτήτων"..Και αυτό, όμως δεν ξέρω κατά πόσο βοηθάει εντελει να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα..Ίσως ειναι απλώς ενα καταφύγιο προσωπικό για να ξεφεύγεις από αυτή. Ευχαριστούμε που μας άνοιξες έτσι την καρδιά σου.

Νομίζω ότι το να ασχολείσαι με κάτι που σε γεμίζει δεν σε κάνει αναίσθητη. Το οφείλουμε στον εαυτό μας να κάνουμε πράγματα που αγαπάμε. Άλλωστε, αν σταματήσεις να ασχολείσαι με τα χόμπι σου δεν θα γίνει ο κόσμος καλύτερος. Απλά εσύ θα γίνεις δυστυχισμένη... Εγώ τουλάχιστον δεν θα επέτρεπα στον εαυτό μου να μιζεριάσει, όσο δύσκολα κι αν είναι τα πράγματα εκεί έξω.

σε καταλαβαίνω όπως το λες!! όμως αν δεν "ξεσπάσουμε" και στις δημιουργίες μας πώς θα νιώσουμε έστω και λίγο γεμάτοι? δε σημαίνει πως επειδή γίνεται ότι γίνεται στον κόσμο εμάς δε μας αγγίζει, επειδή αναρτούμε μόνο ευχάριστα!! αλίμονο αν κάποιοι νομίζουν πως ζούμε στον κόσμο μας! ίσα ίσα που δε θέλουμε να μεταφέρουμε ένα αρνητικό κλίμα, αλλά θέλουμε να μεταφέρουμε αισιοδοξία και χαρά.. χαρά μέσα από τη δημιουργία! δημιουργώ σημαίνει ζω για μένα!! keep crafting λοιπόν!!! :) φιλάκια πολλά!!!

Η κλωστή, η βελόνα και το μέτρημα είναι το καλύτερο αγχολυτικό και μάλιστα χωρίς καμμιά μα καμμιά παρενέργεια. Σας μιλώ εκ πείρας και σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα!!!
Καλά κουράγια σε όλους μας!

το μόνο που έχει απομείνει να μου δίνει χαρά είναι οι σκυλίτσες μου...γενικά επικρατεί παντού τόση ακεφιά και στεναχώρια που δε ξέρω πως να τη διαχειριστώ...περιμένω το πρώτο μου μωρό και η ανασφάλεια και ο φόβος για το οικονομικό μου στερούν τη χαρά της αναμονής...2,5 χρόνια άνεργη βλέπεις και όχι επειδή περιμένω τη θέση στο δημόσιο, αυτή ποτέ δε την κυνήγησα...και το υπέροχο κράτος που ζούμε σε μια άνεργη κ ανύπαντρη (προς το παρόν) μητέρα δεν παρέχει καμία απολύτως βοήθεια...τί να πει κανείς...και μη χειρότερα....αυτό λέω καθημερινά και προσπαθώ να κρατηθώ....πλέον με δυσκολία γράφω κάποια ανάρτηση...
ελπίζω με τη νέα χρονιά να αλλάξει κάτι...δε μας αξίζει αυτό που ζούμε...σε κανένα δεν αξίζει...
υπομονή και κουράγιο σε όλες και όλους....

Δεν είσαι μόνη σου σε όλο αυτό! Όλοι λίγο πολύ έχουμε βυθιστεί σε αυτές τις σκέψεις, κάτι μας τρώει.. εγώ ενιώθα τύψεις που έχω στέγη, τροφή, αγάπη..γιατί είχα σκύλο και γιατί είχα δουλειά και μισθο.. ευτυχώς το μόνο που έχασα είναι η δουλειά και ο μισθός..σταμάτησα να νιώθω τύψεις και να χαίρομαι αυτά τα σημαντικά που έχω στην ζωή μου..παλέυω με όλα τα μέσα που έχω να καταφέρω να μείνω στην επιφάνεια.
Πρέπει να νιώθεις καλά με αυτά που έχεις κορίτσι και οι δυσκολίες που έχεις περάσει στην ζωή σου για καλό ήρθαν σίγουρα..σε έκαναν πιο δυνατή και πιο σοφό άνθρωπο.

Δώσε ενα φιλούνι στην μουράκλα της φωτογραφίας και ράψε όσο μπορείς να αποβάλεις ότι σε μαυρίζει.

Καταρχάς να σου πω συγχαρητήρια για το blog σου, σήμερα το ανακάλυψα και είναι καταπληκτικό!
Να συνεχίσω λέγοντας σου ότι έχεις απόλυτο δίκιο σε όσα λες, κάποιες φορές έχω νοιώσει τύψεις για το blog μου σκεπτόμενη ότι κάποιοι θα σκέφτονται εδώ ο κόσμος χάνεται και αυτή μας λέει για διακόσμηση
όμως μετά το ξανασκέφτομαι και λέω όχι έχω μάθει στην ζωή μου όσο χάλια και αν πηγαίνουν τα πράγματα (και εχω ζήσει και εγώ πολύ δύσκολα) θα βρίσκω να κάνω πράγματα που με ευχαριστούν και αν μπορώ να δώσω και μια ευχάριστη νότα στην μέρα κάποιου άλλου θα την δώσω.
Όσο για τα ζώα, ένα θα σου πω, με τον τρίχρονο γιο μου επισκεπτόμαστε συχνά την φιλοζωική και του εξηγώ γιατί το κάθε σκυλάκι βρίσκεται σε ένα κλουβί, ταΐζουμε αδέσποτα και κάνω ότι μπορώ να τον μάθω να σέβεται τα ζώα...ίσως αν μαθαίναμε στα παιδιά να αγαπούν τα ζώα το μέλλον να είναι πιο φωτεινό...

¸.•°♡⊱彡


Que o menino Jesus continue abençoando as vidas de todos nós.
Beijinhos.
Brasil ✿ °•.¸


(⁀‵⁀,) ✫✫✫
.`⋎´✫✫¸.•°*”˜˜”*°•.✫
✫¸.•°*”˜˜”*°•.✫✫
.•°*”˜˜”*°•.✫✫✫ MERRY CHRISTMAS!