Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012

My denim dress

Καλημέρα και Χρόνια Πολλά!

Το διάλειμμα των γιορτών μου έδωσε την ευκαιρία να τελειώσω το φορεματάκι που σας δείχνω σήμερα.Είναι από το αγαπημένο μου γιαπωνέζικο περιδικό το Beginners Dress and Tunic Book.
To έχω ράψει 3-4 φορές αν θυμάμαι καλά.Είναι πανεύκολο,για πολύ πολύ αρχάριους και τόσο απλό που επιδέχεται πολλές μετατροπές και χαριτωμένες προσθήκες!Αυτή τη φορά το "στόλισα" με ό,τι απέμεινε από ένα λιωμένο τζιν του keyman.H πλάκα είναι πως η ταμπελίτσα στο πίσω μέρος μπέρδεψε αρκετούς.....και με ρωτούσαν πόσο το πήρα.....
Θυμάμαι κάποτε πριν χρόνια όταν πήγαινα ακόμα σχολείο πόσο ονειρευόμουν να έχω ένα τζιν παντελόνι levi's(...γνήσιο).Ήταν πανάκριβα...όπως είναι και σήμερα βέβαια.Με την διαφορά πως σήμερα ΔΕΝ μου αρέσουν και δεν θέλω να αγοράσω κανένα...ρε πώς έρχονται τα πράγματα.
Την ταμπελίτσα όμως την μοστράρησα,έτσι για το γαμώτο.








Και φορεμένο στην εργασία μου...(άθλια η φωτό,άθλια...)



Σας φιλώ!

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Simplicity 3850



Καλημέρα σας!
 
Τα σχόλια σας στην προηγούμενή μου ανάρτηση με έκαναν να νιώσω πως δεν είμαι μόνη μου σε αυτό το σκοτεινό τούνελ των τύψεων και των ενοχών.Είναι καλύτερα όταν  ξέρεις πως έχεις παρέα...σας ευχαριστώ.


 Πίσω λοιπόν στο θέμα μας...!


H αναζήτηση του τέλειου πατρόν για παντελόνι συνεχίζεται.Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω στην ντουλάπα μου το τέλειο παντελόνι.Προφανώς φταίει ο σωματότυπός μου και το θεματάκι που έχω με την άνεση.Θέλω τα παντελόνια μου να είναι άνετα.Σαν να φοράω το παντελόνι της πιτζάμας μου.Τότε θα μου πεις κυκλοφόρα με φόρμες...την πέρασα και αυτή τη φάση,να φοράω δηλαδή συνέχεια(μα συνέχεια) φόρμες και αθλητικά παπούτσια.Απλά τώρα μεγαλώσαμε και όσο να'ναι οι φόρμες μου φαίνονται κάπως.
Έχω δώσει χρήματα για παντελόνια που έχω φορέσει μόνο μία φορά και μετά καταδικάστηκαν να ζήσουν για πάντα στο μαύρο σκοτάδι της ντουλάπας διότι μου φάνηκαν ωραία στον καθρέπτη του καταστήματος αλλά στην πράξη δεν ήταν άνετα καθόλου(κυρίως στο περπάτημα αφού περπατάω καθημερινά και μάλιστα αρκετά).

Αυτή τη φορά είπα να δοκιμάσω το διάσημο πατρόν της Simplicity,το  No 3850.Στην μπλογκογειτονιά βρήκα αρκετές καλές κριτικές και έτσι αποφάσισα να το δοκιμάσω.Το αγόρασα από το SewingPatterns.com και στην συνέχεια το "κατέβασα" και το εκτύπωσα στον εκτυπωτή μου.

Είχα ένα φθηνό βαμβακερό σεντονόπανο από το οποιο έφτιαξα το πρώτο δοκιμαστικό παντελόνι σε νούμερο 12.Μου ήταν στενό.Έφτιαξα πάλι από το σεντονόπανο το Νο 14.Ήταν αρκετά καλο!Ακριβώς όπως το ήθελα.Άνετο χωρίς όμως να μου πέφτει...

Κι έτσι αποφάσισα να το φτιάξω από ένα ωραίο τζηνάκι που είχα αγοράσει πριν κανα μήνα με 5,00€/μέτρο.Μαλακό,ζεστούλι  και όχι πολύ χοντρό.Ό,τι πρέπει για χειμώνα.

Οι οδηγίες που συνοδεύουν το πατρόν δεν μου άρεσαν και πολύ.Περιγράφει πολύ ωραία την ραφή των τσεπών(οι οποίες είναι καταπληκτικές)αλλά στο σημείο του φερμουάρ μού τα χάλασε....Έτσι ακολούθησα τον τρόπο που ήξερα από τα γιαπωνέζικα περιοδικά μου για να ράψω το φερμουάρ.


Κι έτσι μετά από κόπο και αρκετό χρόνο το τελείωσα και το φόρεσα να το δοκιμάσω για να μαζέψω μπατζάκια.Και;Δυστυχώς μου ήταν φαρδύ....Προφανώς ήταν λόγω του υφάσματος.Απογοήτευση!Τελος πάντων,μετά από τόσο κόπο δεν μπορούσα να μην το φορέσω.Αποφάσισα να το δοκιμάσω με ζώνη αφού διαφορετικά θα το έχανα στο δρόμο...Το αποτέλεσμα μου άρεσε αρκετά.Δεν είναι αυτό που περίμενα αλλά είναι άνετο και ήδη το έχω φορέσει αρκετές φορές και το καταευχαριστήθηκα.
Και επίσης διαπίστωσα πόσο επηρεάζει η επιλογή του υφάσματος το μέγεθος που θα επιλέξουμε...




Σκέφτομαι να το ξαναφτιάξω σε μικρότερο μέγεθος πάλι από το ίδιο ύφασμα.
Το συνολικό κόστος του παντελονιού ήταν περίπου 12,00€.

 

Τι δεν μου άρεσε:
-Οι οδηγίες ραφής δεν είναι και ό,τι καλύτερο ειδικά αν δεν είσαι και πολύ έμπειρη με τα παντελόνια.Για όσες έχουν γνώσεις και εμπειρία οι οδηγίες είναι προφανώς περιττές.

-Δεν μου αρέσει η απουσία πιετών στο πίσω μέρος.Έχω αρκετή διαφορά μεταξύ μέσης και περιφέρειας γλουτών και οι πιετούλες στην μέση προσφέρουν καλύτερη εφαρμογή.Το πατρόν είναι ιδανικό για πιο μονοκόμματους σωματότυπους,πιο αγορίστικους. 

 Τι μου άρεσε:  
-οι τσεπούλες του,δεν έχω ξαναφτιάξει τέτοιου είδους τσέπες.Συνέχεια βάζω   μέσα τα χέρια μου....έχουν γούστο!

-το γεγονός πως στενεύει αρκετά στα μπατζάκια.


Τι άλλαξα:
-Παρέλειψα τις πίσω ψευτοτσεπούλες.Στο πίσω μέρος θέλω λιτότητα για ευνόητους λόγους...!

-Έκανα περισσότερα θηλάκια για την ζώνη και με διαφορετικά υφάσματα για πλάκα....








Το εσωτερικό της τσέπης ασορτί με την φάσα της μέσης.

  

 

Αυτά για σήμερα...
Σας φιλώ!
















Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

δεν είμαι αναίσθητη...




Κάθε φορά που ξεκινάω μια νέα ανάρτηση νιώθω τύψεις,τύψεις που όσο περνάει ο καιρός γίνονται και πιο έντονες.Το καλοκαίρι έχει φύγει εδώ και μήνες...και επίσημα πια δεν υπάρχει κανένας λόγος να είμαστε χαρούμενοι.

Άνθρωποι σκοτώνονται στην Συρία,άνθρωποι,όχι αριθμοί.

Συμπολίτες μας αυτοκτονούν όχι επειδή έχουν κάνει κάποιο έγκλημα και δεν μπορούν να ζήσουν με τις τύψεις,όχι επειδή υποφέρουν από κάποια επώδυνη ανίατη ασθένεια και θέλουν να βάλουν τέλος στο μαρτύριο αλλά απλά επειδή δεν έχουν εργασία και δεν μπορούν να ζήσουν πια με ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.Να προσφέρουν στις οικογένειές τους όσα προσέφεραν μέχρι χθες...
Συμπολίτες μας ψάχνουν στα σκουπίδια για φαγητό,προσπαθώ να μην το βλέπω,να κάνω πως είναι υπερβολές των καναλιών που προσπαθούν να ανεβάσουν την τηλεθέαση με μελοδραματισμούς κι όμως είναι εκεί δίπλα μου την στιγμή που εγώ διαλέγω υφάσματα.Κι αν τους δώσω δύο ή τρία ευρώ, τι;Μπορούν τα λιγοστά αυτά χρήματα να αγοράσουν λίγη αξιοπρέπεια;Για πόσο;Για τα επόμενα πέντε λεπτά;Όσο κρατάει η απόλαυση μιας ζεστής τυρόπιτας και ενός ζεστού καφέ;
Αν τους προσφέρω μια κουβέρτα που δεν χρειάζομαι ή ρούχα που δεν φοράμε πια θα αλλάξει κάτι;Πάλι δεν θα είναι στον δρόμο;Άραγε νιώθεις αξιοπρέπεια όταν κοιμάσαι στο δρόμο πάνω σε μια κουβέρτα και όχι σε ένα χαρτόκουτο;

Στην πλειοψηφία τους είναι ξένοι....ναι,ξένοι.Με κάνει να νιώθω άραγε λιγότερες τύψεις όταν σκέφτομαι πως στην πατρίδα τους δεν είχαν ούτε καν σκουπίδια για να ψάξουν για φαγητό;...Είναι ξένοι.Ανεπιθύμητοι.Απρόσκλητοι.Μας είναι επιπλέον βάρος στην ντόπια δυστυχία μας.Βέβαια όταν μας φέρνουν τις πίτσες μας,όταν μεταφέρουν τα έπιπλα μας,όταν καθαρίζουν τα σπίτια μας είναι λιγότερο το βάρος...Είναι ομολογουμένως πολλοί.Πόσες πίτσες να παραγγείλουμε;Πόσα έπιπλα θα χρειαστεί να μεταφέρουμε...;Τα σπίτια μας καταδεχόμαστε πια να τα καθαρίζουμε μόνοι μας.

Μια καλή μου φίλη που ασχολείται πολύ ενεργά με τα αδέσποτα αλλά και τα δικαιώματα όλων των ζώων είναι η αιτία που επισκέπτομαι το facebook που και που.Κάθε νέα  κοινοποίηση είναι τραγικότερη από την προηγούμενη.Η εγκατάλειψη και η κακοποίηση των ζώων δίπλα μας είναι εξωφρενική.Με τρομάζει.Προφανώς πάντα έτσι ήταν απλά δεν υπήρχαν τρόποι δημοσιοποίησης των εγκλημάτων αφού στην χώρα μας τα ζώα """"συντροφιάς""""" είναι απλά......ζώα.Άραγε ο άνθρωπος τι είναι;
ΖΩΟ:κάθε έμβιο ον, εκτός από τα φυτά , κάθε οργανισμός με την ικανότητα της κίνησης και της συναίσθησης. Λέγεται κυρίως για θηλαστικά, αλλά αφορά και ψάρια, έντομα και ερπετά.

Η εσωτερική μου κραυγή είναι τόσο δυνατή που με πιάνει πονοκέφαλος.Δεν μπορώ να φωνάξω αληθινά,ούτε δυνατά.Ίσως με περάσουν για τρελή και βρεθώ πουθενά αλλού...


Ναι,υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος.
Τα πανάκριβα καινούρια αυτοκίνητα που συνεχίζουν να κυκλοφορούν στους δρόμους κατά χιλιάδες.Τα καταστήματα με τα επώνυμα καλούδια που εξακολουθούν να είναι γεμάτα.Στην Αράχωβα και στους πρωτοκλασάτους χειμερινούς προορισμούς θα συνεχίσει να επικρατεί το αδιαχώρητο τις Γιορτές.Τα καζίνο θα είναι γεμάτα και φέτος τα Χριστούγεννα από ανθρώπους που δεν έχουν άλλο τρόπο να σκορπίσουν τα χρήματά τους και να γεμίσουν τον χρόνο τους.Οι πτήσεις Αθήνα-Παρίσι ή Αθήνα-Λονδίνο θα έχουν πληρότητα 100% και φέτος.Παιδιά θα υπάρχουν πάντα που δεν θα ξέρουν ποιο δώρο να πρωτοανοίξουν και πόσα από αυτά τα δώρα άραγε θα βρεθούν στους κάδους σκουπιδιών;Ναι,το ξέρω πως υπάρχουν και θα εξακολουθούν να υπάρχουν νέοι "άνεργοι" απλά επειδή δεν βρίσκουν την δουλειά στο δημόσιο που τους υποσχέθηκε ο μπαμπάς τους όταν σπόυδαζαν,ξέρω αρκετούς τέτοιους ανέργους που αράζουν από το πρωί εως το βράδυ στις καφετέριες "ψάχνοντας" για δουλειά.

Όμως εγώ ζω και εργαζομαι κάπου κοντά στο  κέντρο της Αθήνας.Είμαι στην κάτω όψη του νομίσματος.Δεν ζω στον πλανήτη happy.Έχω περάσει δύσκολες καταστάσεις στην ζωή μου.Βλέπω την πραγματική(;) ζωή σε όλο της το μεγαλείο.Τα Χριστουγεννιάτικα λαμπάκια δεν με τυφλώνουν.Αντίθετα με βοηθούν να βλέπω καλύτερα.

Και όσο περισσότερο έχω τα μάτια μου ανοιχτά,τόσο μεγαλύτερες είναι οι τύψεις που νιώθω.

Αναρωτιέμαι τι θα σκεφτεί κάποιος που καταλάθος βρεθεί στο blog μου....."Καλά εδώ ο κόσμος βυθίζεται στην απόλυτη δυστυχία και υπάρχουν άνθρωποι που ασχολούνται με την ραπτική και τις χειροτεχνίες και την διακόσμηση και όλες αυτές τις περιττές ανοησίες;;;;;;Υπάρχουν άνθρωποι που δίνουν χρήματα για τόσο περιττά πράγματα;;;;;;!!!!! "

H ζωή μου δεν είναι μόνο ό,τι αναφέρεται σε αυτό το blog,υπάρχουν κι άλλα πράγματα στο μυαλό μου,στην καθημερινότητά μου.Δεν έχουν θέση όμως εδώ. Αυτό το blog περιστρέφεται κυρίως γύρω από το πάθος μου για τις κλωστές και τις βελόνες.Κακά τα ψέματα όμως,αγαπώ άλλα πράγματα περισσότερο.


Σε ένα ξένο blog πρόσφατα είδα ένα bannerάκι που έλεγε sewing is cheaper than therapy.

 
Η παραπάνω φράση είναι η απάντηση μου!Η απάντηση στις ερωτήσεις του εαυτού μου.


Mμμ,ναι θέλω να συνεχίσω να ράβω και να ασχολούμαι με σαχλά περιττά πράγματα,που δεν τα πουλάω και δεν βγάζω χρήματα από αυτά,που απλά τα χαρίζω ή τα φτιάχνω για μένα ή απλά τα φτιάχνω για....να τα φτιάχνω.Ναι,θέλω να επισκέπτομαι αντίστοιχα blogs που με τις όμορφες εικόνες τους με κάνουν να ξεχνιέμαι...Αυτο δεν σημαίνει πως είμαι αναίσθητη.


Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

Χριστούγεννα 2012

 Καλημέρα σε όλες!

Κρύο!Κρύο!Κρύο!Και με βρήκε και συναχωμένη.....Παρ'όλα αυτά προσπαθούμε να ζεστάνουμε την ατμόσφαιρα του σπιτιου μας στολίζοντάς το όσο περισσότερο μπορούμε και όσο πιο οικονομικά μπορούμε.

Φέτος στολίσαμε το δεντράκι μας με χειροποίητα  υφασμάτινα στολίδια το οποία κατά το μεγαλύτερο ποσοστό έγιναν με ρεταλάκια(...η μανία μου να αξιοποιώ τα ρετάλια με έπιασε πάλι!).Αγόρασα βέβαια και μερικά νέα Χριστουγεννιάτικα υφάσματα αφού δεν μπόρεσα να αντισταθώ στα υπέροχα κατακόκκινα σχέδια που ήταν στοιβαγμένα έξω από τα υφασματάδικα!Ευτυχώς βέβαια τα περισσότερα ήταν σε καλές τιμές και η ποσότητα που χρειάστηκα ήταν τόσο μικρή που το τελικό κόστος ήταν μηδαμινό.(7-10,00€ περίπου).Επίσης μια πολύ οικονομική λύση είναι και οι τσόχες(4,00€ το μέτρο οι ακρυλικές).

Έτσι λοιπόν το μικρό μας δεντράκι ανανεώθηκε και φόρεσε τα ολοκαίνουργια στολίδια του!


Ελπίζω οι φωτογραφίες που ακολουθούν να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης για την κατασκευή υφασμάτινων,απλών αλλά κυρίως οικονομικών στολιδιών.












Σας εύχομαι να περάσετε τις καλύτερες γιορτές της ζωής σας!Ξέρω,ακούγεται κάπως άτοπο μια τέτοια εποχή αλλά ίσως αυτές ακριβώς οι συγκυρίες να μας οδηγήσουν στο να εκτιμήσουμε  τα απλά και ουσιαστικά πράγματα της ζωής μας περισσότερο από κάθε άλλη φορά.Είμαι σίγουρη πως μπορούμε να περάσουμε καλά και χωρίς i phone 5 και χωρίς πολλά φαγητά στο τραπέζι(που εδώ που τα λέμε τα περισσότερα κατέληγαν στα σκουπίδια) και χωρίς ταξίδια σε εξωτερικά και εσωτερικά και και και.....Εξάλλου τι αξία έχουν όλα αυτά χωρίς τα αγαπημένα μας πρόσωπα;Καμία.Τα αγαπημένα μας πρόσωπα(ζώα και άνθρωποι) όμως έχουν τεράστα αξία και μόνα τους.


Φιλιά!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Διαβάστε επίσης...

Blog Archive

Από το Blogger.

my Friends